تبیان، دستیار زندگی
كتاب «عشق الهی در عرفان اسلامی» نظرات غزالی و ابن‌دباغ، دو تن از صوفیان اسلام را در باب عشق الهی بررسی می‌كند. به عقیده بنیامین آبراهاموف، نویسنده این اثر، میان دو گونه عشق الهی و زمینی ارتباط برقرار است و اغلب صوفیان عشق الهی را یكی از مهم‌ترین مقامات یا
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آبراهاموف «عشق الهي در عرفان اسلامي» را بررسي كرد
کتاب

كتاب «عشق الهي در عرفان اسلامي» نظرات غزالي و ابن‌دباغ، دو تن از صوفيان اسلام را در باب عشق الهي بررسي مي‌كند. به عقيده بنيامين آبراهاموف، نويسنده اين اثر، ميان دو گونه عشق الهي و زميني ارتباط برقرار است و اغلب صوفيان عشق الهي را يكي از مهم‌ترين مقامات يا اهم آنها به شمار مي‌آورند.

به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)،‌ راه و رسم مودت و مهرورزي از آموزه‌هاي اصيلي است كه در طي ادوار تكوين و نشو و نماي عرفان و ادب در سرزمين ايران بر جاي مانده و از حيث غنا و تعالي بي‌مانند است. آموزه‌اي كه دستاورد اشراق ايراني و افق بلند بينش بزرگان و مفاخر تمدن ايراني اسلامي به حساب مي‌آيد.

عرفا عشق را به انواع گوناگون تقسيم كرده يا نام‌هاي مختلفي بر آن نهاده‌اند. گاهي براي هر نوع از موجودات از جمله فلكيات، عنصريات و مواليد ثلاث نظير معدن، نبات و حيوان عشقي را مخصوص و براي اصناف آدميان نظير فتيان، ظرفاء، عرفا و موحدان نيز محبتي را منسوب داشته‌اند. تجلي ذاتي از مشرق ذات احديت در عالم جبروت طلوع مي‌كند. در ابن ميان عرفاي كامل به مشاهده تجلي ذاتي محبت نايل مي‌آيند. محبت صفاتي نيز در عالم ملكوت متجلي مي‌شود كه مشاهده آن مخصوص سالكان در عالم غيب و مثال است.

از نخستين نويسندگاني كه در ادبيات عرب در باب عشق دست به قلم شد، ابوالحسن علي بن محمد ديلمي (قرن چهارم هجري) است كه در اثرش بخش نخست اين حقيقت عام و مشترك را بيان مي‌دارد كه عشق در همه اشكال آن نقش مهمي در جامعه ايفا مي‌كند و تنها «غريزه بقا» بر آن تقدم دارد.

عشق در حوزه‌هاي متعدد پژوهش نظير روان‌شناسي، علم اخلاق، الهيات، فلسفه، دين و پزشكي مورد مداقه و بحث قرار گرفته است. به عقيده نويسنده اين اثر، ميان دو گونه عشق الهي و زميني ارتباط برقرار است و اغلب صوفيان عشق الهي را يكي از مهم‌ترين مقامات يا اهم آنها به شمار مي‌آورند. در عرفان اسلامي اوليه، آرا و نظريات كاملي درباره عشق الهي بسط نيافته است و ويژگي اين عصر سخناني است كه جوانب اين موضوع را بيان مي‌كنند. نظريات در باب عشق الهي از قرن چهارم هجري در تصوف به ظهور مي‌رسد. با وجود نقش مهمي كه عشق در عمل و انديشه صوفيه ايفا مي‌كند، كنكاش درباره اين موضوع بسيار اندك و ناچيز است.

هدف كتاب «عشق الهي در عرفان اسلامي » بررسي نظريات دو تن از صوفيان به نام‌هاي «ابوحامد محمدبن محمد غزالي» و «ابوزيد عبدالرحمن بن محمد انصاري» معروف به «ابن‌دباغ» در باب عشق الهي است. آبراهاموف اين دو دانشمند را به اين سبب برگزيده كه هر دوي آنها برخلاف عالمان مسلمان، نخستين نظريات كاملي درباره عشق الهي ارايه كرده‌اند. با وجود تأثير قابل ملاحظه‌اي كه غزالي بر ابن‌دباغ بر جاي نهاده است، اما ابن‌دباغ در نظريه صوفيانه‌اش درباه عشق الهي در پاره‌اي ويژگي‌ها و اوصاف اصلي با غزالي فرق دارد.

نويسنده اين كتاب در مقدمه اثرش، عشق در فلسفه يونان،‌ يهوديت، مسيحيت و اسلام را بررسي كرده و از آنجا كه اصل در اين كتاب بررسي آراي انديشمندان اسلامي درباره عشق الهي است،‌ حوزه تحقيق و كندوكاوش را بيشتر حول ديدگاه‌هاي اسلامي بسط داده و عشق را در قرآن، حديث، كلام، فلسفه و تصوف بررسي مي‌كند. اين بخش‌ يكي از بخش‌هاي خواندني اثر به شمار مي‌آيد.

چاپ نخست كتاب «عشق الهي در عرفان اسلامي، آموزه‌هاي غزالي و ابن‌دباغ» با ترجمه مرضيه شريعتي در شمارگان 1000 نسخه، 223 صفحه و بهاي 42000 ريال به‌تازگي از سوي انتشارات حكمت روانه بازار كتاب شد.