با مرغ
پنهان

حرف ها دارم

با تو اي مرغي
كه مي خواني نهان از چشم

و زمان را با صدايت مي
گشايي

چه ترا دردي است

كز نهان خلوت خود مي زني
آوا

و نشاط زندگي را از كف من
مي ربايي؟

در كجاهستي نهان اي
مرغ

زير تور سبزه هاي تر

يا درون شاخ هاي
شوق ؟

مي پري از روي چشم سبز يك
مرداب

يا كه مي شويي كنار چشمه
ادراك بال و پر ؟

هر كجا هستي بگو با من

روي جاده نقش
پايي نيست از دشمن

آفتابي شو

رعد ديگر پانمي كوبد به بام ابر

مار برق از
لانه اش بيرون نمي آيد

و نمي غلتد دگر زنجير
طوفان بر تن صحرا

روز خاموش است
آرام است

از چه ديگر مي كني پروا ؟